5
1 Każdy bowiem arcykapłan z ludzi brany, dla ludzi bywa ustanawiany w sprawach odnoszących się do Boga, aby składał dary i ofiary za grzechy.
2 Może on współczuć z tymi, którzy nie wiedzą i błądzą, ponieważ sam podlega słabości.
3 I ze względu na nią powinien jak za lud, tak i za samego siebie składać ofiary za grzechy.
4 I nikt sam sobie nie bierze tej godności, lecz tylko ten, kto jest powołany przez Boga jak Aaron
1.
5 Podobnie i Chrystus nie sam siebie okrył sławą przez to, iż stał się arcykapłanem, ale [uczynił to] Ten, który powiedział do Niego:
Ty jesteś moim Synem,
Jam Cię dziś zrodził
2,
6 jak i w innym [miejscu]:
Tyś jest kapłanem na wieki
na wzór Melchizedeka
3.
7 Z głośnym wołaniem i płaczem za dni ciała swego zanosił On gorące prośby
4 i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany
4 dzięki swej uległości.
8 A chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał.
9 A gdy wszystko wykonał
5, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają,
10 nazwany przez Boga kapłanem na wzór Melchizedeka.
Kapłaństwo Chrystusa a życie adresatów
11 Wiele mamy o Nim mówić, a trudne to jest do wyjaśnienia, ponieważ ociężali jesteście w słuchaniu.
12 Gdy bowiem ze względu na czas powinniście być nauczycielami, sami potrzebujecie kogoś, kto by was pouczył o pierwszych prawdach słów Bożych, i mleka wam potrzeba, a nie stałego pokarmu.
13 Każdy, który pije [tylko] mleko, nieświadom jest nauki sprawiedliwości ponieważ jest niemowlęciem.
14 Przeciwnie, stały pokarm jest właściwy dla dorosłych, którzy przez ćwiczenie mają władze umysłu udoskonalone do rozróżniania dobra i zła.
