Pismo Święte

1 Słuchajcie tego, domie Jakuba,
którzy nosicie imię Izraela
i którzy pochodzicie¹ z nasienia Judy.
Wy, którzy przysięgacie na imię Pana
i wysławiacie Boga Izraela,
lecz bez szczerości i bez rzetelności¹.
2 Bo bierzecie imię od Miasta Świętego
i opieracie się na Bogu Izraela,
którego imię jest Pan Zastępów.
3 Oznajmiłem od dawna minione wydarzenia,
z moich ust one wyszły i ogłosiłem je;
w jednej chwili zacząłem działać i spełniły się.
4 Ponieważ wiedziałem, że jesteś uparty
i kark twój jest drągiem z żelaza,
a twoje czoło miedziane,
5 przeto zapowiedziałem ci naprzód,
ogłosiłem ci przyszłość, zanim nadeszła,
żebyś nie mówił: "Mój bożek to sprawił,
moja rzeźba, mój posąg zarządził".
6 Tyś słyszał i widział to wszystko;
czy więc ty tego nie przyznasz?
Od tej chwili ogłaszam ci rzeczy nowe,
tajemne i tobie nieznane.
7 Dopiero co zostały stworzone, a nie od dawna;
i przed dniem dzisiejszym nie słyszałeś o nich,
żebyś nie mówił: "Właśnie je znałem".
8 Wcale nie słyszałeś ani nie widziałeś,
ani twe ucho nie było przedtem otwarte,
bo wiedziałem, jak bardzo jesteś wiarołomny
i że od powicia zwą cię buntownikiem.
9 Przez wzgląd na moje imię powstrzymam oburzenie
i pohamuję się przez wzgląd na moją chwałę,
ażeby cię nie zatracić.
10 Oto jak srebro przetopiłem cię ogniem
i wypróbowałem cię w piecu utrapienia.
11 Przez wzgląd na Mnie, na Mnie samego, tak postępuję,
bo czyż mogę być znieważony?
Chwały mojej nie oddam innemu.


12 Słuchaj mnie, Jakubie,
Izraelu, którego wezwałem:
Ja sam, Ja jestem pierwszy
i Ja również ostatni.
13 Moja to ręka założyła ziemię
i moja prawica rozciągnęła niebo.
Gdy na nie zawołam,
stawią się natychmiast.
14 Zbierzcie się wy wszyscy i słuchajcie:
Kto z nich² przepowiedział te rzeczy?
Ulubieniec Pana² spełni Jego wolę
co do Babilonu i jego plemienia - Chaldejczyków.
15 To Ja, Ja mówiłem i Ja go powołałem;
przywiodłem go i poszczęściłem jego drodze.
16 Zbliżcie się ku Mnie, słuchajcie tego:
Ja nie w skrytości mówiłem od początku;
odkąd się to spełniało, tam byłem.
«[Tak] więc teraz Pan Bóg,
posłał mnie ze swoim Duchem»³.


17 Tak mówi Pan, twój Odkupiciel,
Święty Izraela:
«Jam jest Pan, twój Bóg,
pouczający cię o tym, co pożyteczne,
kierujący tobą na drodze, którą kroczysz.
18 O gdybyś zważał na me przykazania,
stałby się twój pokój jak rzeka,
a sprawiedliwość twoja jak morskie fale.
19 Twoje potomstwo byłoby jak piasek,
i jak jego ziarnka twoje latorośle.
Nigdy by nie usunięto ani wymazano
twego imienia sprzed mego oblicza!


20 Wychodźcie z Babilonu,
uciekajcie z Chaldei!
Wśród okrzyków wesela zwiastujcie to i głoście!
Rozgłaszajcie aż po krańce ziemi!
Mówicie: "Pan wykupił swego sługę Jakuba"».
21 Nie czuli pragnienia, gdy On ich wiódł przez pustynię;
zdrojom ze skały kazał dla nich trysnąć:
rozłupał skałę, wypłynęła woda⁴.
22 «Nie ma pokoju dla bezbożnych» - mówi Pan⁵.