Pismo Święte

1 Biada buntowniczemu i splugawionemu miastu, co stosuje ucisk!
2 Nie słucha głosu i nie przyjmuje ostrzeżenia,
nie ufa Panu
i nie przybliża się do swego Boga.
3 Jego książęta są pośród niego lwami ryczącymi,
sędziowie jego - wieczorem¹ wilkami,
które nic do rana nie pozostawiają.
4 Prorocy jego są lekkomyślni - mężowie wiarołomni,
jego kapłani zbezcześcili świętość - pogwałcili Prawo.
5 Pan sprawiedliwy jest pośród niego,
nie czyni niesprawiedliwości...
Każdego rana wydaje wyrok²,
nie zawodzi, skoro świta².
6 Wytraciłem narody,
ich twierdze są zniszczone,
spustoszyłem ich ulice,
tak że nie ma przechodnia;
ogołocone są ich miasta,
tak że nie ma nikogo, nie ma mieszkańca.
7 Mówiłem: «Bój się Mnie jednak,
przyjmij pouczenie!
A tak nie zniknie sprzed jej oczu³
wszystko to, za co ją ukarałem».
Ale oni się pospieszyli znieprawić wszystkie swoje czyny.
8 Przeto oczekujcie na Mnie - wyrocznia Pana -
w dniu, gdy powstanę jako oskarżyciel⁴,
bo postanowiłem zgromadzić narody,
zebrać królestwa,
aby wylać na nie moje oburzenie,
cały mój gniew zapalczywy,
bo ogień mej żarliwości pochłonie całą ziemię.


9 Wtedy bowiem przywrócę narodom wargi czyste,
aby wszyscy wzywali imienia Pana
i służyli Mu jednomyślnie.
10 Z tamtej strony rzek Kusz
wielbiciele moi, Córa⁵ z moim rozproszonymi, dar Mi przyniosą.
11 W dniu tym
nie będziesz się wstydzić wszystkich twoich uczynków,
przez które dopuściłaś się⁶ względem Mnie niewierności;
usunę bowiem wtedy spośród ciebie
pysznych samochwalców twoich
i nie będziesz się więcej wywyższać
na świętej mej górze.
12 I zostawię pośród ciebie lud pokorny i biedny,
a szukać będą schronienia w imieniu Pana.
13 Reszta Izraela nie będzie czynić nieprawości
ani mówić kłamstwa.
I nie znajdzie się w ich ustach zwodniczy język,
gdy paść się będą i wylegiwać,
a nie będzie nikogo, kto by [ich] przestraszył.
14 Wyśpiewuj, Córo Syjońska!
Podnieś radosny okrzyk, Izraelu⁷!
Ciesz się i wesel z całego serca,
Córo Jeruzalem!
15 Oddalił Pan wyroki na ciebie,
usunął twego nieprzyjaciela⁸:
król Izraela, Pan, jest pośród ciebie,
nie będziesz już bała się złego.
16 Owego dnia powiedzą Jerozolimie:
«Nie bój się, Syjonie!
Niech nie słabną twe ręce!»
17 Pan, twój Bóg jest pośród ciebie,
Mocarz - On zbawi,
uniesie się weselem nad tobą,
odnowi swą miłość⁹,
wzniesie okrzyk radości,
18 <jak w dniu uroczystego święta>.
Zabiorę od ciebie niedolę,
abyś już nie nosiła brzemienia zniewagi¹⁰.
19 Oto Ja sprawię [zagładę] wszystkim,
którzy cię uciskali w owym czasie,
a zachowam chromych i wygnanych zgromadzę;
i zgotuję z nich chwałę i sławę na całej ziemi,
gdzie doznawali zawstydzenia¹¹.
20 W owym czasie was przywiodę,
w czasie, gdy was zgromadzę;
albowiem dam wam imię i chwałę
u wszystkich narodów ziemi,
gdy odmienię wasz los
na waszych oczach - mówi Pan.