Mi 1, 2-7 - Najstarsze proroctwo Micheasza z okresu przed upadkiem Samarii (721 r. przed Chrystusem), prawdopodobnie z czasów Achaza (734-728) lub z początku panowania Ezechiasza (728-699), zastosowane później do Jerozolimy (podobnie Iz 28,1-6).
Mi 1, 5 - "Judy" - popr.; hebr.: "Izraela"; "grzech" wg LXX; hebr.: "wyniosłości".
Mi 1, 7 - "Dorobek" - dosł.: "wynajmowania", tzn. zapłaty brane przez nierządnice sakralne; tutaj: bogactwa przypisywane łaskawości bożków (por. Oz 2,14n); "nierządnicy": Samaria nazwana jest nierządnicą, ponieważ zdradzała Boga prawdziwego, oddając się kultowi bóstw pogańskich (Ez 16,15; Oz 1,2; Am 2,8 itd.); "są zgromadzone" wg Wlg, syr., Targ.; hebr.: "zgromadziła".
Mi 1, 8 - Ceremoniał żałoby (por. 2 Sm 15,30; Iz 20,2nn; Ez 24,17-23).
Mi 1, 10-15 - Pełna gry słów zapowiedź inwazji (armii asyryjskiej: 720-701) na dwanaście miast filistyńskich i judzkich, jako ostrzeżenie dla Jerozolimy; "zgoła" - LXX "w Akko", co lepiej odpowiada kontekstowi.
Mi 1, 13 - Por. 2 Krl 14,19.
Mi 1, 15 - Por. 1 Sm 22,1; 2 Sm 23,13. Może aluzja do ukrywania się w jaskini.
Czytaj komentarze do Ewangelii wiara.pl