Wydawnictwo Pallottinum

Pismo Święte

Starego i Nowego Testamentu

STARY TESTAMENT
Księga Psalmów
Powrót na stronę główną
Wyszukiwarka
ZMIEŃ KSIĘGĘ LUB / I ROZDZIAŁ
WYSZUKAJ W BIBLII
Szukaj tylko w tej księdze (Ps)

PSALM 14(13)1


Powszechne zepsucie

14
Kierownikowi chóru. Dawidowy.
Mówi głupi2 w swoim sercu:
«Nie ma Boga».
Oni są zepsuci, ohydne rzeczy popełniają,
nikt nie czyni dobrze.
3 Pan spogląda z nieba
na synów ludzkich,
badając, czy jest wśród nich rozumny,
który szukałby Boga.
Wszyscy razem zbłądzili, stali się nikczemni:
nie ma takiego, co dobrze czyni,
nie ma ani jednego.
Czyż się nie opamiętają wszyscy, którzy czynią nieprawość,
którzy lud mój pożerają, jak gdyby chleb jedli,
którzy nie wzywają Pana?
Tam zadrżeli ze strachu,
gdyż Bóg jest z pokoleniem sprawiedliwym.
Chcecie udaremnić zamiar biedaka:
lecz Pan jest jego ucieczką.
Kto przyniesie z Syjonu zbawienie Izraela?
Gdy Pan odmieni los swego narodu,
Jakub się rozraduje, Izrael się ucieszy4.
PROLOG
 Ps 14 

Ps 14, 1 - Ps 14 Lamentacja o charakterze karcącej mowy prorockiej. Psalm ten występuje raz jeszcze jako Ps 53[52] [->Ps 53[52],1] z nieznacznymi zmianami (imię Boże brzmi "Elohim" zamiast "Jahwe").

Ps 14, 1 - Człowiek, który żyje nierozważnie, nie licząc się z Bogiem - Ps 10[9],4.11.13; Iz 32,6; Jr 5,12.

Ps 14, 2 - Jako Sędzia ocenia postępowanie ludzi "siedząc" na niebieskim "tronie" (por. Ps 9,8-9; Ps 11[10],4-5; Ps 33[32],13-15; Ps 102[101],20). Św. Paweł w Rz 3,10-12 przytacza w. 1-3 jako przykład postawy moralnej wszystkich ludzi (Żydów i pogan) pod panowaniem grzechu.

Ps 14, 7 - Aluzja do stosunków, jakie panowały w niewoli babilońskiej, i nadzieja uwolnienia z niej. Później rozumiano "odmianę losu" w sensie eschatologicznego zbawienia.

Czytaj komentarze do Ewangelii wiara.pl